αξείκαστος

-η, -ο

όποιος δεν μπορεί να εξεικαστεί, ο αφάνταστος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + ‘ξεικάζω < αρχ. εξεικάζω «απεικονίζω, κάνω κάτι όμοιο με άλλο»].